Kurtuluş Savaşı'na hazırlandığımız günlerdi...Efendi Dede,Hakkı Efendi,Gelin Hanım dertleşiyorlardı.Gelin Hanım kuşkuluydu:
-Yurdumun her bir yanı düşman elinde.Tek başına Mustafa Kemal ne yapabilir ki?Hangi düşmanla baş edebilir?Ne ile?Hangi topla,tüfekle?...Ha,ne dersin Efendi Dede, başarabilir mi?...
Efendi Dede döndü,dalgın gözlerle bir süre Gelin Hanım'a baktı.Sonra:
-Mustafa Kemal Paşa yalnız değil ki,dedi.Sana,"Haydi savaşa!"dese gitmez misin?
-Gitmez olur muyum hiç?Vatanıma canım feda...Ölürsem şehit,kalırsam gazi olurum.Yeter ki,inanılacak,ardından gidilecek bir önder olsun.
Efendi Dede bu soruyu,sanki oradakilerin hepsine birden sormuştu.Hakkı Efendi,Gül Hanım,Nine,Kamil:
-Biz de,biz de gideriz,dediler.Biz de vatanımız için canımızı vermekten çekinmeyiz.
Efendi Dede:
-İşte Mustafa Kemal Paşa,böyle imanlı bir milletle beraber.Hiç yalnız olur mu?Mustafa Kemal Paşa,milletini çok iyi tanıyor.Yoksa bu kadar düşmanla savaşmaya kalkar mı?Başaracak.Allah'ın izniyle başaracak.
O günden sonra evde,hep Mustafa Kemal Paşa'dan konuşuldu.O,beklenildiOna umut bağlanıldı.Neticede o ve milleti,zor olan başardı.
C.tesi Kas. 01, 2008 7:35 pm